داستان حرکت ستاره ها

داستان حرکت ستاره ها به تابستون سال 91، حدوداً ده سال قبل مربوط میشه. اصولاً بعد از نماز صبحم به آسمون خیره میشدم و ستاره ها رو نگاه میکردم که چقدر مرتب و منظم کنار هم زیبایی وصف ناپذیری به فضای تاریک آسمون میدن. اتاقی که نماز میخوندم تراس داشت و تقریباً هر روز کار من بعد از نیایشهای صبحگاهیم توو تراس همین بود.

اجرام آسمانی

یه روز اتفاق جالبی افتاد. همینکه خیره شده بودم به آسمون دیدم که یک شیی دقیقاً با شکل و شمایل ستاره با سرعتی متفاوت از سرعت هواپیما از یک جای آسمون یکدفعه ظاهر شد و حرکت کرد و بعد از مدتی در یک طرف دیگه ناپدید شد.

اول فکر کردم نکنه هواپیما باشه ولی اندازه هواپیما هم بزرگتره و همینکه با ظاهر متمایزش (چراغ های پر نور و چشمک زن ) مشخصه و همینطور که نگاه میکردم دوباره از سمت دیگه ی آسمون یکی دیگه ظاهر میشد و اون حرکت باز تکرار شد و میتونم بگم تعداد اون اجرام آسمانی زیاد بود و یکی دوتا نبودند. از جهت های مختلف آسمون ظاهر و بعد از مدتی حرکت ناپدید میشدند. چیزی شبیه ویدئو پایین البته با سرعت کمتر حرکت میکردند :

تعجب من

تعجب اونموقع خودمو نسبت به این اتفاق میتونم به تعجب انسان های نخستینی مثال بزنم که با ماشین زمان سفر کردن به آینده و هاج و واج به رشد و پیشرفت و تفاوت ظاهری بین عصر خودشون با عصری که در اون سفر کردن نظاره گر هستن. با شگفتی به آسمون نگاه میکردم تابحال تا اون زمان، همچین چیزی ندیده بودم. من خیلی زیاد از دوران کودکیم به آسمون خیره میشدم کلاً بهش علاقه ی زیادی دارم مخصوصاً شهاب سنگ ها یا هنگام رعد و برق و بارش بارون، دیدن آسمون خیلی بهم لذت میده. ولی اون اجرامی که من دیدم نمیشد اسمش رو گذاشت شهاب سنگ یا حتی هواپیما !!!

خلاصه ذهنم رو خیلی درگیر کرد و چون خیلی اطلاعات علمی در مورد هوا و فضا نداشتم و فقط در حد همین اخبار و یک سری اطلاعات کلی از محیط های مجازی، از چند نفر پرسیدم سوالمو در اینباره و اینطور مطرح کردم: که آیا ستاره ها هم حرکت میکنند یا نه ؟

جواب سوال درباره ی حرکت ستاره ها

قبل از اینکه جواب سوال رو بدم از شما خواننده محترم که داری با صبر و حوصله متنی که نوشتم رو میخونی میپرسم، به نظرت آیا ستاره ها حرکت میکنند و با چشم غیر مسلح قابل دیدن هستند ؟؟

خب جواب این سوال” بله” هست ولی حرکت ستاره ها بخاطر اختلاف فاصله ای که با ما دارند برای ما سالهای خیلی زیاد طول میکشه تا دیده بشه که مثلاً فلان ستاره یک مقدار جزیی مکانش جا ب جا شده. پس این تئوری که اون شی متحرکی که من دیدم ستاره میتونسته باشه یا نه، رد میشه. خب دیگه چی میتونستن باشن با اینهمه شباهت به ستاره ها؟  دقیقاً به ابعاد و شکل ظاهری و حتی نور و روشناییشون هم مثل ستاره ها. حتی یکبار هم حرکت خوشه ای و پشت سر هم از اون اجرام متحرک رو دیدم به ویدئو زیر نگاه کنید دقیقاً چیزی شبیه این :

جواب سوالمو در اون زمان نتونستم بدست بیارم البته تلاش خاصی هم نکردم چون برام جالب بودن و اکثر اوقات سحر و صبح نگاهشون میکردم. من اصولاً بیست دقیقه تا نیم ساعت این روند رو تماشا میکردم.  

ایستگاه فضایی بین المللی و ماهواره ها

مدتها گذشت. در فضای مجازی با یک کانال اخترشناسی آشنا شدم. سوالم رو مطرح کردم و خیلی برام جالب بود که چقدر جوابش در عین سادگی برام عجیب بود و خیلی شگفت زده م کرد چون من اصلاً فکر نمیکردم که ماهواره ها و ایستگاه فضایی بین المللی در آسمون شب با چشم غیر مسلح هم دیده میشن اونم با شباهت بسیار زیاد به ستاره ها و همیشه فکر میکردم اینها جایی پرتاب میشن که به چشم ما نمیان. با وجود اینکه هدف اصلی این ماهواره ها رصد زمین و گردش به دور اون و ارسال اطلاعات است.

بله جواب این قضیه ای که ذهن من رو در اون برهه زمانی درگیر خودش کرده بود ماهواره و ایستگاه فضایی بود. ماهواره هایی که به جو پرتاب میشن با سرعت مشخص به دور زمین میگردند. در ساعاتی از شبانه روز در جغرافیای مختلف در زمان های مختلف برای ما روی سطح کره زمین همانند ستارگان آسمون قابل رویت میشن.

با تحقیق بیشتر متوجه شدم حتی ما میتونیم زمان های حرکت اونها رو حتی از چند ماه قبل در اختیار داشته باشیم. در همان تاریخ و زمان جداولی که در اختیار داریم  با نگاه به آسمون میتونیم منتظر حرکتشون باشیم. برای اطلاعات دقیق تر  و کاملتر در مورد نحوه اطلاع از جداول زمانبندی حرکت ایستگاه فضایی و ماهواره ها میتونید به مقاله ای که در مورد این موضوع نوشتم با عنوان «چگونه ایستگاه فضایی بین المللی را در آسمان شهر خود ببینیم؟» مراجعه کرده و مطالعه کنید.

جهان، جهان کشف  و اکتشاف

با داستان حرکت ستاره ها که برام رخ داد دقیقاً بعد از پی بردن به این جواب که اجرام آسمانی متحرک که من مدتها میدیدمشون و برام عجیب و غریب بودن چیزهایی بودند که بارها در خبرها میشنیدم که فلان ماهواره پرتاب شده و غیره ولی اصلاً فکر نمیکردم ظاهرش در آسمان شب چطور میتونه باشه، به این نتیجه رسیدم که، خیلی از مواقع ما فریب ظاهر رو میخوریم و بعدها وقتی به باطن قضیه پی میبریم تازه متوجه اشتباهات خودمون میشیم.

این مثال رو میشه به خیلی از اتفاقات زندگی تعمیم داد. برای من که تجربه ی شگفت انگیزی بود. شاید خیلی از شماها از سالها قبل تر این مساله رو میدونستین. ولی برای من واقعا تعجب برانگیز بود.

در آخر بهتره بگم خیلی خوبه به پدیده هایی که در اطرافمون رخ میدن با دقت بیشتری نگاه کنیم و خیلیم خوبه به دنبال جواب سوالات ذهنمون بریم حالا در هر زمینه ای که میخواد باشه. این جهان، جهان کشف  و اکتشاف هست. باید انقدر سیر و سفر کنیم به درون و برون تا بلاخره بتونیم به خود حقیقی و خواسته های عمیق وجودیمون برسیم. ما گاهی انقدر در فکر وخیال و اوهام خودمون غرق میشیم که از درک وقایع خیلی ساده دور و اطرافمون هم به شدت غافل میشیم.

داستان حرکت ستاره ها به من کمک کرد تا بهتر متوجه بشم که طبیعت و هر چه در کائنات هست با ما حرف میزنه فقط کافیه غوغای درونمون رو به صلح و آرامش دعوت کنیم تا نجواهای طبیعت رو به زیبایی تمام نه تنها بشنویم بلکه با عمق قلب درک کنیم.

با آرزوی رسیدن به خودِ حقیقی